వీడ్కోలు

 

మౌనాలు కమ్ముకొస్తున్నాయి
ఇక సెలవంటూ అనుభవాలు జ్ఞాపకాలుగా పరిణమిస్తున్నాయి
కాలపు కథ సరే! మామూలే నేస్తం
దూరం చేయడానికే దగ్గర చేస్తుందేమో
ఇక ఇపుడు మనసుపై మరపు పొరలు కప్పాల్సిందే
ఎన్నో గలగలలు కిలకిలలు
మరపు రాని జ్ఞాపకాల దొంతరలనిక
కన్నీటి తెరల వెనుక పొదగాల్సిందే
కోపాలు, కలహాలు, సరదాలు మౌనంగా ఇక విశ్రమించాల్సిందే
అవును! నిజం నాకు నిశ్చయంగా తెలుసు
అందుకే ఈ కలయిక శాశ్వతమనుకునే సాహసం ఎన్నడూ చేయలేదు
కానీ ఇదేమిటో నేస్తం నీ వియోగం నన్ను వేధిస్తోంది
ఇప్పుడు నన్ను సమాధానపరచే వారెవ్వరు నేస్తం
ఘనమైన నీ జ్ఞాపకాలు తప్ప.