జోరుగా మొదలైన వానఆగకుండా.. నిలకడగా పడుతూనే ఉంది..మన పరిచయంలానే! రోడ్డు చివరి ఒంటరి పాకలోతగిలీ తగలకుండా… హడావిడి పడుతున్న చీకటిలోనింపాదిగా తడుస్తున్న కొండని చూస్తూ.. ఒకరికొకరమని తెలుస్తున్న తొలినాళ్ళవి.. ఉరుము ఉలికిపాటుకితగులుతున్న భుజంసంకోచపు సరిహద్దునిచెరిపి వేస్తుంటే.. అవసరమైన సందేశమేదో అందినట్టుగాలితెర దీపం…
