తూర్పు వికసించికలల పక్షులు ఎగిరిపోయినా ఒక్కో ఉదయం…ఏ పిట్టా పలకరించని చెట్టులానిశ్శబ్దంగా నా పని కొమ్మచుట్టూ ఇంతమందిఆకుల్లా గల గల లాడుతున్నా కదిలించే కిల కిల రావాన్నివెతుకుతూ మనసు అణువణువూ పులకించి పుష్పించాలంటేనీలి మబ్బు వలపు ధారనాకిప్పుడు కావాలి.
Tag: ప్రసూన రవీంద్రన్ కవితలు
వెన్నెల ప్రయాణం
ప్రవహించే కాలంతో ప్రకృతి పాట వెతుక్కుంటూమౌనంగా సాగిపోయేదాన్ని. దేవుడు సృష్టించినరహస్య కొలనులోకలువలా నువ్వు వికసించడం తెలిసాక తామరతూడులాంటి నీ స్పర్శకి నేనో జలపాతాన్నైకోటి ఆశల పూలపడవలతోనీ వైపే ప్రవహిస్తూ … నీ అలల కదలికల మధ్యచంద్రబింబాన్నైనా ఒడిలో నిన్నే చూసుకుంటూ ……
జలపాతం
ఆ జలపాతం ముందు దోసిలి పట్టుకుని ఎంతసేపుగా నిలబడ్డాను? నిండినట్టే నిండితిరిగి తన అస్తిత్వంలోకేఆవిరైపోతూ…కవ్విస్తూ… తడిసిన మనసు సాక్షిగాఅందీ అందని సంతకం కోసంతెల్ల కాగితం విరహించిపోతోంది అలుపెరుగని నృత్యానికి కూడాచలించని ఈ బండరాళ్ళలోకనీ కనిపించని చిరునవ్వేదోదోబూచులాడుతూ…చిక్కుముడి విప్పుతూ. మనిషి కందని రాగంతోసాగిపోతున్న…