కొంత కాలం ఇలాగే మౌనంగా .. అనుకోవడమేనా ఎప్పుడూ? ఎందుకిలా జరుగుతుంది? ఇలా కంట్లో నక్షత్ర ధూళి పడటం.. నువ్వు దగ్గరకొచ్చి ఉాదగానే… ఇక్కడీ లోకంలో తుఫాను రేగడం… చుట్టూ నే కట్టుకున్న గోడలన్నీ కూలిపోవడం ఉద్వేగ రహితంగా నేను…
Tag: ప్రసూన రవీంద్రన్ రచనలు
మరొక్కసారి ..
చినుకై రాలిన మేఘాన్నిఆకాశం తిరిగి పొందినట్టు కోల్పోయిన ఆత్మీయుల్నిమనిషి పొందగలిగితేఎంత బాగుండును !! మరచిపోయిన దారుల్లోనది తిరిగి ప్రవహించినట్టు గతకాలపు గుంటలోకివర్తమానాన్ని మళ్ళించగలిగితేఎంత బాగుండును !! ఈ తీరంఇష్టంగా చేరిన గమ్యమే అయినాఅసంతృప్తితో జారిపోతున్నప్రతి క్షణమూసిగ్గుపడేలా బాల్యాన్ని చూపించనూ !