అదే వాన…

జోరుగా మొదలైన వానఆగకుండా.. నిలకడగా పడుతూనే ఉంది..మన పరిచయంలానే! రోడ్డు చివరి ఒంటరి పాకలోతగిలీ తగలకుండా… హడావిడి పడుతున్న చీకటిలోనింపాదిగా తడుస్తున్న కొండని చూస్తూ.. ఒకరికొకరమని తెలుస్తున్న తొలినాళ్ళవి.. ఉరుము ఉలికిపాటుకితగులుతున్న భుజంసంకోచపు సరిహద్దునిచెరిపి వేస్తుంటే.. అవసరమైన సందేశమేదో అందినట్టుగాలితెర దీపం…

ఒట్టేసి చెప్పవా!

నువ్వు ముందా? రాత్రి ముందా?సాయంసంధ్యతో నా రహస్య పందెం…ఫలితం ముందే తెలిసినట్టుమరపునపడ్డ పాట ఒకటి తోడు కూర్చుంది! ఆకాశదీపాలన్నీ వెలిగాకనీ ఆనవాలేదోతలుపు తోసుకుంటూ చుట్టుముడుతుంది.. కళ్ళూ కళ్ళూ కలవగానేసిద్ధంగా ఉన్న సగం నవ్వుపెదవులపైకి జారుతుంది…అలసట జతగా తెచ్చుకున్న అసహనంమాటల్ని ముక్కలు చేసి…