పండుటాకు

పండుటాకుఅడవి పండుటాకుకైనా ఎంత వైభోగానిస్తుందో చూడు ఇప్పటి దాకా ఊయలూపి ఆ గాలి పల్లకీలో మోసుకొచ్చి సెలయేటిలో ఊరేగిస్తోంది మరి నీవో……..? ********* పరమార్ధం పోగు చేసి పోగు చేసి చివరకు పరమార్ధం అర్ధమై చినుకు చినుకును పంచుతూ తాను కరిగిందా కారుమేఘం.…

ఉనికి

ఉనికి  తన ఉనికిని చాటుకోవడానికి కన్నీటిలో పడి కొట్టుకుపోవడం తప్ప  వేరే దారేదీ మనసుకి. ******* తులాబారం  అనురాగాల తులాబారంలో తులసాకు కాలేకపోతోంది ఆ కన్నీటిబొట్టు. ******** మనసులు ఎద సడికి రూపమిచ్చా నది ఆకాశాన్ని ఆహ్వానిస్తే చినుకు శృతిలో నిన్నటి…

తలపులు

ఆ తలుపులు తెరవకోయ్ స్పందించవేమని నన్ను నిలదీసే ప్రకృతి అందాలెన్నో ఆగున్నాయ్ వాటి వెనుక నిజమే ఏకాంతం దొరికిననాడెపుడో చూసా అమ్మ లాలిపాటలా అడిగినవి కొన్నైతే మేఘ గర్జనలా విరుచుకుపడ్డవేన్నో అందుకే ఆ తలుపులు తెరవకు సరేలే! తెరవను గానీ అసలెందుకొచ్చిందో చెప్పవోయ్…

బీడు

చిటపట అల్లరి చేసిన వాన చినుకులకు నోరు తెరిచిన బీడు జోల పాడింది. **** తాను రాసిన పాటను పాడడం కోసమని ఎన్ని గొంతులను మేల్కొల్పిందో ఆ ఉదయ సుందరి. ***** ఎంతకాలమలా నిలబడుతుంది పాపమని తనపై పడిన చెట్టు నీడను…

మృత అభిసారికలు

కదులుతాయి కన్నీరు కారుస్తాయనిశవాలనం గానీవాటికన్నా గొప్పవేమీ కాదుఆటవిడుపు వాంఛలు తీర్చే వారి దేహాలుసానుభూతంటే ఎరుగని సహనం వారి సొంతందేహాలపై గాయాలెన్నో విరబూసినావాటిలో కూడా మధువునెతుక్కునేతుమ్మెదల రూపాలనుకన్నీటితో కడుగుతూ మరో తేటినివెదికేందుకుముఖం పై నవ్వు దీపాలను వెలిగించాల్సిందేభాగ్యము వారిది కాదంటూ వారి కన్నీళ్లుచెప్పకనే…

ఎవరివో నీవెవరివో

ఏ ఆమని పిలుపులతో చిగురించిన తొలకరివో   ఏ వెన్నెల వలపులతో విరబూసిన కలువవో నా కన్నుల చూపులలో నటనమాడు కొమలివో ఎవరివో నీవెవరివో   దివి చూడని అందానివో కవి రాయని పాటవో గాలి పాడని లాలివో భువిని లేని…

వసంతం

నాదైన ఈ తోటలో కొమ్మ మీద కురుస్తున్న ప్రతి చుక్క ఓ పూవై పోతుంటే ఆ తావిని మోస్తూ గాలికి పట్టిన స్వేదం ముత్యాలౌతుంటే రెక్క విప్పి ఆ తేటులు మయూరాలనే మరపిస్తుంటే నా మనసున రేగిన మోదమంతా తుషారమై ఈ…

ఆమె

ఆమె ఓ వెన్నెల రాత్రి వెన్నెల అభినేత్రి ఆమె ఓ సౌందర్యం ప్రణయ మాధుర్యం ఆమె ఓ స్వప్నిక నా జీవన జ్ఞాపిక ఆమె నాకై వేచిన అభిసారిక నన్నూరించే రసమయ గీతిక ఆమె ఓ మలయపవన వీచిక నా విరహ…

ఏకాంతం

ఋజువేది నా ఏకాంతానికి మళ్ళీ మళ్ళీ నాలో ప్రతిధ్వనించే నీ పిలుపులు తప్ప.  ********* నావైన రెండు ఆనందభాష్పాల మీదుగానే నీ మనసు లోతుల్లోకి జారింది ఈ ప్రకృతి. ********* నీ , నా మనసుల పారవశ్యానికి నడుమ ఒద్దికగా కూర్చుందే…

ఎడారి

ఎడారి ముఖ చిత్రాన్ని మార్చేసిందా గాలి ఉన్మాదంతో.     ******* నఖశిఖ పర్యంతమూ  తన విభుని సౌందర్యాన్ని చూడాలని కాదూ కరిగి లోయలలోకి జారేది ఆ మేఘం.     ******** నిదుర మనోమెలకువ అనే రెండు కత్తులనూ ఎంతందంగా తన ఒరలో…