బోసి నవ్వు

కాలం నది ఒడ్డున

నిన్నటి దాకా నత్తల్లా నిలబడి

నన్ను వెక్కిరించిన ఋతువులన్నీ

నా ఒడిలో ఆడుతున్న వసంతాన్ని చూసి

అసూయతో పరుగెట్టి పోతున్నాయ్.

ఎన్నేళ్ళు ధ్యానించినా చేరలేని

అనంతానందపు శిఖరాగ్రాన్ని

నీ బోసినవ్వు రెక్కలమీద

క్షణంలో చేరగలగడం

ఎంత చిత్రం!

నీ సమక్షంలో గడిచే

ప్రతీ క్షణంలోని ముగ్థత్వాన్నీ

కవితలో పొట్లాం కట్టే విఫల ప్రయత్నాలు

సూర్యుడు ఆకాశాన్ని వెలిగించినంతమేరా

మూతి ముడుచుకున్న తెల్లకాగితాలు