వసంతం

నాదైన ఈ తోటలో

కొమ్మ మీద కురుస్తున్న

ప్రతి చుక్క ఓ పూవై పోతుంటే

ఆ తావిని మోస్తూ గాలికి పట్టిన స్వేదం

ముత్యాలౌతుంటే

రెక్క విప్పి ఆ తేటులు

మయూరాలనే మరపిస్తుంటే

నా మనసున రేగిన మోదమంతా

తుషారమై ఈ తోటంతా పరచుకుంటే

అపుడు నా రెప్పల చప్పుడు

ఆ కోకిలల పిలుపై తోచి

అందాల హిమనగాన్ని

స్వాగత తోరణంగా వెలయించి

ఆ వయ్యారి వసంతం

తన విలాస సౌధాన్నీ తోట గట్టుకుంటే

ఈ అందాలకు మైమరచి

ఆ తొలిసంధ్య పున్నమి జాబిలిని సాగనంపకుంటే

వ్యాహ్యాళికి బయలుదేరి ఆ మేఘాల చాటుగా

ఈ తోటను చూసి ఊహకందని స్వప్నమొకటి

వాస్తవమై వెలసిందని ఆ ఇంద్రుడు చేయి చాచి

నన్నీ తోటను దానమీయమని అడుగకుండునా?

**********