Like-o-Meter
[Total: 0 Average: 0]
అధ్యాపకుల ఆటవెలది పద్యం ఒక బాలుని వ్యక్తిత్వాన్ని తీర్చిదిద్ది, భవిష్యత్తులో అతడు గొప్ప వ్యక్తిగా మారడానికి కారణమైంది.
20వ శతాబ్దం ఆధునికతను సంతరించుకుంటూన్న రోజులవి. చేతులకు మురుగులు, చెవులకు పోగులు, గిరిజాల జుట్టు –ఈ తరహా వేషధారణతో అప్పటి![తాపీ ధర్మారావు]()
తాపీ ధర్మారావు స్కూల్లో ప్రవేశించాడు.
క్లాసు పాఠాలకు సంబంధించి, కొన్ని ప్రశ్నలు వేశారు టీచర్. ఆ ప్రశ్నలకు జవాబు తెలియక, తాపీ ధర్మారావు తెల్ల మొహం వేయాల్సి వచ్చింది. అప్పుడు మాష్టారు నోటి వెంట వచ్చిన సమాధాన పూర్వక ప్రశ్నా పద్యం చెప్పారు…
“మురుగులుంగరములు, ముత్యంపు సరులు;
పురుషుని గైసేయు భూషణములె?
అర నిమేషమునకు అన్నియు నశియించు.
విద్య యొక్కటె యెపుడు విడని తొడవు!”
చదువరులు సులభంగానే ఊహించి ఉంటారు.“నన్ను ఎద్దేవా చేయడానికే ఈ ఆటవెలదిని ఆడించారు” అనిపించింది ఈ కొత్త విద్యార్ధికి.
అంతే! ఇల్లు చేరగనే, గమ్మున కర్ణాభరణాలనూ, కర కంకణాది ఆభరణాలనూ తీసేసారు. ఇతః పూర్వమే నానుడిగా ప్రసిద్ధికెక్కిన పద్యములోని నాలుగో పంక్తిని తన తండ్రి కూడా మందలిస్తూ చెప్పాడు కూడా!
ఈ చిన్ని పరిహాసం , తాపీ ధర్మారావుని విద్యాసాధన పట్ల దృఢచిత్తునిగా మార్చి, సమున్నత వ్యక్తిగా నిలబడడానికి హేతువైనది.
“ఆరు నూరైనా, నూరు ఆరైనా సరే! చదువులో ప్రథమ స్థానంలో నిలబడాలి ” అనుకున్న ఆనాటి బాలుడైన తాపీ ధర్మారావు. క్రమంగా సాహిత్యాన్ని సంఘసంస్కరణలకు ఆలంబనముగా మార్చి, అత్యున్నత గౌరవ యశస్సులను ఆర్జించగలిగిన మేధావి అయ్యాడు.